Alternatief voor BUMA dient zich aan

Email

Presentatie: Mr. Kalkman

Reactie Koos Kalkman om de Buma/Stemra corrupie affaire: Het auteursrecht is oorspronkelijk bedoeld om diegenen die creatieve prestaties leveren zeggenschap te geven over hun werk en hen daarvoor te belonen. M.n. de muziekindustrie heeft daar een karikatuur van gemaakt. In de praktijk zijn het platenmaatschappijen, muziekuitgevers, managers en collectieve rechtenorganisaties die profiteren van de creatieve prestaties van anderen. Het auteursrecht moet daarom terug naar de makers. Vanuit die gedachte is VillaMusicRights opgericht, een innovatieve organisatie die het via een website mogelijk maakt dat artiesten hun eigen rechten beheren en zij rechtstreeks in contact komen met de gebruikers van hun muziek, een soort marktplaats dus. Wij zijn verheugd dat Eurocommissaris Kroes diezelfde gedachtegang lijkt te volgen en onlangs verklaarde dat het auteursrecht een beloningsysteem is voor artiesten en geen strafsysteem voor de burger.
LEIDEN – De BUMA, de organisatie die muziekrechten exploiteert, hanteert onduidelijke en veel te hoge tarieven voor gebruikers, is te duur, werkt niet in het belang van kleine componisten en wil particulieren veel meer laten betalen voor muziek. Daardoor is ze bezig snel haar maatschappelijk draagvlak te verspelen. Dat zegt de Leidse jurist Koos Kalkman, die is gespecialiseerd in media- en auteursrecht.
Om tegenwicht te bieden aan monopolist Buma en om kleine componisten beter te kunnen bedienen heeft Mr. Kalkman de marktplaats VillaMusicRights opgericht. Op deze meertalige website kunnen componisten en muzikanten hun muziek plaatsen, hun eigen tarieven bepalen en hun rechten zelf beheren. Thuisgebruikers kunnen de werken gratis downloaden, zakelijke gebruikers moeten betalen. VillaMusicRights zorgt voor de inning van de vergoedingen. ‘Dat er alternatieven ontstaan voor de Buma is geen toeval. Nieuwe partijen blijken veel beter in te kunnen spelen op de veranderingen die gaande zijn.’

Reactie Willem Kiewiet De Jonge: Lijkt mij een goede zaak – zoals het nu is hebben alleen de GROTE jongens (Stevie Wonder, Alanis Morissette, Marco Borsato etc.) + de Buma zelf profijt van de opbrengsten. De kosten zijn erg hoog > buiten studio kosten etc. kost het drukken van een Cd +/- 1.50 euro. De BUMA legt er vervolgens 1 euro per Cd op. Totaal kosten dus 2.50 euro. Als een Cd in eigen beheer wordt uitgebracht (meestal in een oplage van 500 a 1000 stuks) moet de artiest of producent dus 500 tot 1000 euro aan de Buma betalen. De meeste zien hier nooit een cent van terug. Uitzondering is als er uitsluitend eigen werk op de geluidsdrager staat – dan moet er wel eerst betaald worden. Na een klein jaar krijgt de artiest dan z’n geld weer terug (er is dan wel soms ruim een jaar rente van getrokken). Ik geloof zeker dat bij het opzetten van de BUMA alle intenties zuiver waren, dat is nu naar mijn mening niet meer het geval.

Geplaatst op 2011.09.12 in Kunst & Cultuur