Den Haag – Miljoenen mensen bekeken Vermeer’s schilderij “Het meisje met de parel” maar zagen het niet: de “Parel” kan helemaal geen parel zijn geweest. De bekende wetenschapper Vincent Icke laat in deze aflevering zien hoe hij tot deze opzienbarende conclusie is gekomen. Moeten de kunstgeschiedenis boeken herschreven worden? Internationaal onderzoek met beeld-en spantechnieken, digitale microscopie en verfmonsters heeft onlangs aangetoond dat de ontbrekende wimpers er toch zijn: kleine haartjes rond beide ogen. Vermeer gebruikte onder andere ultramarijn als verfingredient. Deze stof was afkomstig uit het huidige Afghanistan en was duurder dan goud.
Het Mauritshuis komt met de volgende informatieve reactie op de wetenschappelijke ontdekking van astrofysicus Vincent Icke: Het artikel van Vincent Icke bevestigt wat we hier in het Mauritshuis al langer dachten en schreven over Vermeers Meisje met de parel. Sterker nog, het is één van de leuke weetjes over dit schilderij. Net als dat het ooit in 1881 voor fl. 2,30 op een veiling verworven werd door de vorige eigenaar. Op het bijschrift bordje van het schilderij wordt de onwaarschijnlijke afmeting van de parel ook benoemd. Vincent Icke komt tot dezelfde conclusie, maar via een heel ander inzicht en onderzoek. Het Mauritshuis heeft met veel interesse kennis genomen van zijn bevindingen. Het toont aan wat zeventiende-eeuwse schilderijen zo interessant maakt om naar te kijken: niets is wat het lijkt. Over het sieraad in het oor van Vermeers meisje schreef het Mauritshuis al eerder dat het geen echte parel is. Want net als de tulband is ook de “parel” geen alledaagse kledingdracht bij in de zeventiende-eeuwse Hollandse meisjes. Quentin Buvelot (hoofdconservator Mauritshuis) beschreef samen met collega-conservator Ariane van Suchtelen het schilderij in de catalogus bij een tentoonstelling van hoogtepunten uit het Mauritshuis in Bologna, eerder dit jaar. Zij schreven toen: “Tot de meest in het oog springende onderdelen van Vermeers schilderij behoren het hoofddeksel van het meisje en de parel in haar oor. Het hoofddeksel bestaat uit een gele doek, waarover een blauwe doek langs haar voorhoofd is geknoopt. Het geelgroene jasje is zo los geschilderd, dat het niet eenvoudig is vast te stellen van welke stof het is gemaakt. Waarschijnlijk gaat het om een wollen stof. Dit kledingstuk is vaak beschouwd als onderdeel van de exotische kostumering van het meisje, maar het gaat hier juist wel om een eigentijds jasje. De laag ingezette mouw met de kleine plooitjes zijn namelijk kenmerkend voor de mode van de jaren zestig van de zeventiende eeuw, toen dit schilderij ontstond. De parel in het oor van het meisje is opvallend groot. Waar tegenwoordig de meeste parels uit kwekerijen afkomstig zijn, waren ze in de zeventiende eeuw afkomstig uit de natuur. Parels worden gevormd in oesterachtige zeemossels. Grote parels waren zeldzaam en kwamen terecht bij de rijkste mensen op aarde. Er waren in de zeventiende eeuw voor veel minder geld ook van glas vervaardigde parels in omloop, vaak afkomstig uit Venetië. Men gebruikte dan glas dat werd gevernist om het een matte glans te geven. Misschien dat het meisje is voorzien van een dergelijke ambachtelijk vervaardigde ‘parel’.” Overigens dateert de titel van het schilderij al van vele jaren voor het verschijnen van Tracy’s Chevaliers bekende boek over het schilderij—uit een inventarisatie van oude titels bleek dat er door de jaren heen uiteenlopende titels zijn gebruikt. In wat mogelijk de oudste beschrijving is, in een boedelinventaris van Vermeers bezittingen uit 1676, wordt het doek samen met een ander schilderij als ‘Twee tronijen geschilderd op sijn Turx’ beschreven. Vaste titels voor schilderijen bestaan eigenlijk niet, het betreft veelal moderne naamgevingen. Dit schilderij heeft lange tijd ook “Meisje met de tulband” geheten, en “Meisjeskopje”, totdat in 1995 in de catalogus bij de Vermeer-tentoonstelling de keuze viel op “Meisje met de parel”, een titel die daarvoor overigens ook al werd gebruikt.
Uit handen van Alexander Kammel, mede-eigenaar van de Oostenrijkse Filmservice, krijgt Robin Lutz de Gouden Dolfijn uitgereikt
Cannes – In de avond van 13 oktober is in het Palm Beach Casino in Cannes aan producent Robin Lutz de ‘gouden dolfijn’ uitgereikt voor zijn film ‘Spinoza een vrije denker’ tijdens het 7e Cannes Corporate Media & TV Awards festival.
De bekroonde 90 minuten durende documentaire vertelt het verhaal van een van ’s werelds grootste Nederlandse denker de filosoof Baruch Spinoza (1632-1672).
Spinoza was een van de eerste denkers die betoogde dat alle mensen gelijk zijn en dat iedereen de vrijheid moet krijgen te geloven, te denken en te zeggen wat hij of zij wil. Een tijdloze boodschap van een vrije denker uit de zeventiende eeuw.
“Spinoza, een vrije denker”van Robin Lutz is de eerste inhoudelijke film over het leven en denken van Spinoza en zijn tijd. De film, die documentaire, 3D animatie en speelfilmelementen gebruikt, laat zien wat zijn denken betekent voor onze huidige maatschappij. Spinoza wijst de weg naar een samenleving waarin vrede, vrijheid en recht centraal staan, waarin ieder mens de kans krijgt gelukkig te zijn. Democratie als samenlevingsvorm is nog niet zo’n gek idee. De film geeft een duidelijk beeld van de tijd waarin Spinoza leefde in een visuele relatie met onze tijd.
prof. dr. Wiep van Bunge
prof. dr. Peter Hagoort
prof. dr. Vincent Icke
Robin Lutz licht een tip van de sluier op wat de bioscoopbezoeker te zien zal krijgen. Wetenschappers die aan de film meewerkten zijn: prof. dr. Wiep van Bunge, prof. dr. Peter Hagoort en prof. dr. Vincent Icke. Vanaf donderdag 17 september is Spinoza, een vrije denker te zien bij Pathé in Amersfoort, Amsterdam, Arnhem, Breda, Delft, Den Haag, Eindhoven, Groningen, Haarlem, Helmond, Rotterdam, Tilburg en Zwolle. Meer informatie: redactie@dailychanneltv.com
Den Haag – Naar aanleiding van zijn boek “ An Experts’ Guide to International Protocol” vertelt de voormalig ceremoniemeester van Koning Beatrix, Gilbert Monod de Froideville hoe belangrijk protocol is voor zowel de overheid als voor het bedrijfsleven.
Protocol is de verzamelnaam van gedragsafspraken om conflicten te vermijden. Het boek geeft inzicht in de verschillen in de wereld, waar cultuurverschillen vaak een belangrijk element vormen. Welk gevoel blijft er over na een bezoek van een staatshoofd of een CEO? Een tafelschikking is heel belangrijk om de juiste mensen met elkaar in contact te brengen. Als ceremoniemeester kun je je geen fouten permitteren! Als je een fout maakt, wordt de andere 99 procent wat wel goed ging vergeten. Die éne verkeerde zin, de verkeerde foto-opstelling kan een blijvend stempel drukken op het evenement.
Foto: RVD, Jeroen van der Meyde
Gilbert was onder meer verantwoordelijk voor het vlekkeloos verlopen van alle koninklijke huwelijken, waarvan dat van Prins Willem Alexander en Prinses Máxima de belangrijkste was en de bijzettingen van Prins Claus, Prinses Juliana en Prins Bernhard in de Nieuwe Kerk in Delft. In deze uitzending komt ook het verschil in omgang met de pers tussen Koningin Beatrix en Koning Willem Alexander ter sprake. Presentatie: Evert Kupers
Rechter Margreet Ahsmann waarschuwt dat de versnellingsmaatschappij belangrijke idealen in de rechtspraak, zoals integriteit, bedreigt.
“Door nieuwe wetgeving, digitalisering en versnelling van doorlooptijden met veertig procent in een relatief korte tijd in te voeren in een periode van grote bezuinigingen, kan het vertrouwen in de rechtspraak geschaad worden en neemt het risico op integriteitsschending toe.”
Margreet Ahsmann, Rechtbank Den Haag/Faculteit Rechtsgeleerdheid Leiden
Deze waarschuwing gaf Ahsmann tijdens een seminar over integriteit, georganiseerd door de Lionsclub Leiden–Noordwijk, in samenwerking met de Universiteit Leiden (Juridische Faculteit, Campus Den Haag, Honours Academy) en Transparency International Nederland.
De krantenberichten erover stapelen zich op. Geen sector blijft buiten spel. De publieke belangstelling en verontwaardiging erover zijn selectief en de handhaving ervan ongelijk. De overheid lijkt machteloos en heeft de handen vol aan zichzelf.
De Nederlandse Bank heeft een boete van 22,8 miljoen euro opgelegd aan Delta Lloyd naar aanleiding van een onderzoek naar de bedrijfsvoering, nadat Delta Lloyd op basis van vertrouwelijke informatie transacties heeft uitgevoerd, waarbij financieel voordeel is behaald. Ook heeft de Nederlandse Bank een aanwijzing opgelegd tot heenzending van de CFO van Delta Lloyd, Emiel Roozen. Uiterlijk 1 januari 2016 moet hij weg zijn.Het seminar richtte zich op feiten, inzichten, verklaringen en mogelijke oplossingen vanuit een breed scala aan invalshoeken: Vanuit praktisch en wetenschappelijk onderzoek (Anne Scheltema Beduin, Transparency International-NL), vanuit de bestuurskundige (Jouke de Vries, Campus Den Haag, Universiteit Leiden), vanuit het perspectief van de rechter (Margreet Ahsmann, Rechtbank Den Haag/Faculteit Rechtsgeleerdheid Leiden), vanuit de accountant (Jaap Maan; Accountantskamer), de bedrijfsethiek; (Ernst van Win; Netwerk Bedrijfsethiek/Voormalig deken Haagse Orde van Advocaten) en vanuit politiek en beleid (Jo Horn, Adviseur en o.a. voormalig lid Tweede Kamer).
Leiden – Museum Boerhaave komt 18 september 2015 met de tentoonstelling “Einstein & Friends”. Directeur Dirk van Delft doet een Nationale oproep op mensen die mogelijkerwijs privé foto’s van Albert Einstein hebben.De tentoonstelling wordt geopend door de beroemde wetenschappers Vincent Icke. Robbert Dijkgraaf geeft lezingen in november.
De natuurkundige Albert Einstein kwam regelmatig in Leiden waar hij niet alleen colleges gaf, maar waar hij ook kwam voor zijn sociale contacten: Einstein hield van Leiden en was een regelmatige verschijning in deze stad. “Daar moeten wel foto’s van zijn gemaakt, ook had je toen nog geen IPhone” aldus Van Delft. “Neem een duik in de fotodozen van uw ouders of grootouders, op zoek naar dat kiekje waar Einstein op staat.” De gevonden foto’s komen in het Leidsch Dagblad te staan en krijgen een plek in de tentoonstelling in Museum Boerhaave.
Leiden – Afgelopen week overhandigde Vincent Icke zijn nieuwe DVD-box met 12 hoorcolleges over hoe het Heelal de mens voortbracht. Hij overhandigde de box aan drs Willem te Beest, vice voorzitter College van Bestuur Universiteit Leiden en aan Prof.dr. Geert de Snoo, decaan Universiteit Leiden.
Beide heren geven in deze video aan welke toegevoegde waarde dit unieke hoorcollege heeft voor de Universiteit en de wetenschap in het algemeen. Vincent Icke is hoogleraar theoretische astrofysica aan de Universiteit Leiden en bijzonder hoogleraar kosmologie aan de Universiteit van Amsterdam, beeldend kunstenaar en publicist.
De box is te bestellen bij: clemmens@xs4all.nl, tel 0715137697 of 0622970602
Wat is er nodig om een mens te maken? Een uitdijend heelal. Gebouwd uit deeltjes,
ruimte en tijd en hun subtiele mechanismen. Een honderdmiljardste van een
seconde na het begin van ruimte en tijd ontstond waterstof, maar pas na een half
miljard jaar klonterde die samen om sterren te vormen. Daaruit kwam sterrenstof:
koolstof, stikstof en alle andere elementen waardoor wij leven. Bijna vijf miljard
jaar later was de mense voldoende ver geëvolueerd om een paar van die kosmische
mechanismen te doorgronden. En zie: alle eigenschappen van deeltjes-ruimte-tijd,
en al hun wonderlijke wisselwerkingen, blijken nodig te zijn voor ons leven.
Dus komen verdere vragen op: wat weten we nog niet? Is er leven buiten de Aarde
en hoe zou dat er uit kunnen zien?